ur. 1988
Absolwentka Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, gdzie obecnie jest asystentką w VII Pracowni Fotografii Intermedialnej. Zajmuje się fotografią, którą łączy z innymi mediami na zasadzie artystycznego eksperymentu. Interesują ją działania z pogranicza bio-artu.
W swojej twórczości porusza zagadnienia relacji człowieka z naturą oraz problematykę końca antropocentryzmu i postdarwinizmu. Inspiruje się antropologią i studiami postkolonialnymi. W proteście wobec dominacji białego człowieka nad innymi ludźmi i zwierzętami artystka prowadzi hodowlę mikroorganizmów, które porastają fotografie myślicieli z Historii filozofii Władysława Tatarkiewicza oraz wybrane przykłady malarstwa europejskiego. Lelonek bada również losy porzuconych przedmiotów codziennego użytku, które pozostawione samym sobie przeobrażają się w śmiecio-rośliny, demistyfikując zwyczajową opozycję pomiędzy światem natury i kultury.
Diana Lelonek, Karol Darwin porośnięty Aspergillus versicolo, 2017
Obiekt: gablota, fotografia na papierze, mikroorganizmy
Wizerunek Karola Darwina padł ofiarą Aspergillus versicolor, czyli Kropidlaka różnobarwnego – kosmopolitycznego grzyba, który występuje na całym świecie. Projekt Zoe-terapia Diany Lelonek jest działaniem podejmowanym na wizerunkach filozofów i naukowców – piewcach teorii antropocentrycznych. Ich portrety poprzez działania Lelonek zostają zdominowane przez kolonie mikroorganizmów. W jednym z wywiadów artystka powiedziała: „postanowiłam zhakować tradycję europejskiego humanizmu, korzystając przy tym z narzędzi używanych w klasycznym laboratorium”. W prezentowanej na wystawie pracy grzyby biorą uporczywy w swej powolnej i nieustępliwej działalności odwet na twórcy teorii ewolucji. Nie brak tu także elementu odrazy, jaką budzą grzyby i pleśnie niemal w każdej swej postaci
