ur. 1958 w Warszawie
W 1985 roku ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych, gdzie od 2011 r. prowadzi Pracownię Działań Przestrzennych na Wydziale Sztuki Mediów. Jest rzeźbiarzem, autorem rysunków, instalacji i filmów eksperymentalnych. W 1986 roku razem z Mirosławem Filonikiem i Markiem Kijewskim utworzył grupę artystyczną Neue Bieriemiennost.
Najistotniejsze wątki w twórczości Bałki to: ciało, pamięć, przemijanie, śmierć, Zagłada oraz tworzenie prywatnej mitologii, m.in. rodzinnego domu w Otwocku. Około roku 1990 artysta zrezygnował z przedstawień figuratywnych na rzecz języka bardziej abstrakcyjnego. Minimalistyczne realizacje wykonuje przy użyciu materiałów o symbolicznym znaczeniu, takich jak: beton, metal, lastryko, mydło, popiół, sól, filc. Ich rozmiary odnoszą się często do ciała artysty, przybierając kształty przypominające łóżko, trumnę czy urnę. Dzięki zredukowanemu do najprostszych form językowi indywidualny wymiar jego prac staje się uniwersalnym przekazem.
Mirosław Bałka, Nakłuwany 1, 2, 3, 2005, ołówek na papierze
Erotyczne rysunki Mirosława Bałki przedstawiają męskie genitalia w sposób niezwykle sensualny. Cienka, ledwie widoczna, miękko prowadzona kreska kontrastuje z widocznymi na papierze otworami i wypukłościami pozostałymi po przekłuciach szpilką. Delikatność łączy się tu z sugestią bólu, choć wizualnie praca jest harmonijna i bardzo estetyczna. Ślady po szpilkach uprzestrzenniają rysunek, dodając im haptycznego wymiaru.
