ur. 1979 w Poznaniu
W 2005 roku ukończył poznańską Akademię Sztuk Pięknych. Autor filmów animowanych i wideo, obiektów i instalacji audio, audioperformansów, słuchowisk radiowych. Poeta i muzyk, lider grup muzycznych KOT, NIWEA i Czykita. Współtwórca grupy artystycznej PENERSTWO. Redaktor naczelny magazynu „PÓŁMROK”.
Działa na pograniczu mediów – w swojej twórczości łączy sztuki wizualne, animację, muzykę alternatywną i poezję. Ekspresyjnym obrazom z autorskich filmów Bąkowskiego towarzyszy charakterystyczna ścieżka dźwiękowa, na której artysta niskim, hipnotycznym głosem wypowiada kolokwialne frazy budowane na podobieństwo mowy potocznej. Inspiruje się zwyczajnym, codziennym życiem, z całą jego banalnością, anomaliami i estetyką brzydoty. Za pomocą kreowanej przez siebie „penerskiej” wizji rzeczywistości porusza kwestie egzystencjalne, m.in. problem zatracenia się indywidualizmu jednostki w tłumie.
Wojciech Bąkowski, Piękno, 2009, wideo performans, 35’00
Wideo jest zapisem performansu wykonanego przez artystę do utworu Piękno grupy KOT (nagranie z 2004 roku). Ekran telewizora ustawiony jest na wysokości głowy widza. Kadr wypełnia nieruchoma, ogolona głowa artysty, który ma szeroko otwarte oczy i wpatruje się wprost w obiektyw kamery. Bąkowski przez cały czas trwania performansu starał się powstrzymać mruganie, co po krótkim czasie spowodowało łzawienie oczu. „Muzyka zsynchronizowana jest ze łzami spływającymi po twarzy artysty”. Niezwykle ważną warstwą pracy jest także tekst recytowany do ciężkich dźwięków utworu. Monochromatyczna, minimalistyczna czy wręcz mroczna estetyka pracy, bezpośrednie zwrócenie się artysty w stronę oglądającego, jego nieruchoma twarz – odbiegają od powszechnego wyobrażenia o tytułowym pięknie. Praca wydaje się być manifestem artysty o szczególnej wrażliwości, który w centrum swoich zainteresowań stawia mroczną stronę świata i ludzkiej osobowości, i bierze na siebie ciężar mówienia „jak jest naprawdę”.
