ur. 1995, Jelenia Góra
Studentka Wydziału Grafiki i Sztuki Mediów na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Tworzy obiekty, instalacje i filmy wideo, w książkach artystycznych łączy rysunek z fotografią. Interesuje ją komunikacja i narracja w sztuce, które bada w związkach słowa z obrazem oraz pracach o charakterze paranaukowym.
Kajak lądowy, 2019
Instalacja
Punkt wyjścia dla pracy stanowią rozważania o szaleństwie, które zawsze są prowadzone z obcej mu, zdystansowanej pozycji rozumu. Szaleństwo rozumiane jest tu jako choroba, zachowanie lub sposób myślenia wykraczający poza ramy normalności i tzw. zdrowego rozsądku. Justyna Lach odwołuje się do ujęcia problemu przez Michela Foucaulta w Historii szaleństwa w dobie klasycyzmu, a symbolicznie do historii funkcjonowania w średniowiecznej Europie tzw. statków głupców, które służyły do wykluczania osób niespełniających określonych norm społecznych. Wychodząc poza obszar i język współczesnej psychiatrii, Lach poddaje filozoficznej refleksji sens i znaczenie podziałów osobowości jednostki czy społeczeństwa na opozycyjne obszary. Kajak Lądowy umożliwia poruszanie się po krajobrazie mentalnym, gdzie lądy zwyczajowo utożsamione zostają ze środowiskiem rozumu, a wody z terytorium przynależnym szaleństwu. Artystka ustanawia go symbolem bezsensownego sporu o dominację oraz braku wzajemnego zrozumienia dla opozycyjnych postaw i poglądów.
