ur. 1993, Łomża
Absolwent Wydziału Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2018) oraz Wydziału Sztuki Nowych Mediów Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie (2016). Zajmuje się sztuką instalacji, fotografią i projektowaniem, tworzy obiekty i filmy wideo. Interesuje go zagadnienie biowładzy, komunikacja międzyludzka oraz polityka społeczna. W Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki prowadzi stały cykl spotkań „Zachęta miga!”.
Bez tytułu, 2018
Instalacja, wideo, 1’52’’
Praca Daniela Kotowskiego odnosi się do pojęcia biowładzy (władzy nad biologią) i biopolityki (świadomego wykorzystania biowładzy w praktyce) w ujęciu Michela Foucaulta. Artysta zainspirował się pozorną sprzecznością, którą dostrzegł w tym, że materia szkła pochodzi z tego samego źródła, co kamień. Szkło powstaje z piasku kwarcowego, ten zaś z naturalnie rozdrobnionego kamienia z rodziny kwarcowych. Obiekt wskazuje na relacje między kamieniem i szkłem: pierwszy element wyraża trwałość, nieprzezroczystość i szorstkość, drugi zaś – delikatność, przezroczystość i gładkość. Szkło jest efektem wytwórczości człowieka, przez co symbolizować może utopię i biowładzę, kamień natomiast przynależy do sfery natury i nie jest zgodny z teorią biowładzy. Artysta dokonuje utopijnej próby idealnego połączenia obydwu materiałów, pomimo ich wizualnego kontrastu, by zachować równowagę pomiędzy obydwoma sferami.
