Urodzony w 1988 r. w Toruniu. Mieszka i pracuje w Warszawie. Absolwent studiów na kierunkach fotografia i intermedia na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W 2014 r. otrzymał dyplom magistra Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w Pracowni Działań Przestrzennych Mirosława Bałki. Nogalski jest fotografem i twórcą wideo. Swoją twórczość prezentował na wystawach w Polsce i za granicą, w tym m.in.: w ramach Miesiąca Fotografii, Mińsk (2014); w Komunie//Warszawa, Warszawa; Nowym Teatrze, Warszawa; podczas otwarcia Europejskiej Stolicy Kultury (2014), Umea; w Galerii Miejskiej Arsenał, Poznań; w MOCAKu, Kraków.
Tymon Nogalski, Green White Orange ‒ Coomposition [GL, GA], wideo, 2016, fot. Wojciech Pacewicz
Krótki film Tymona Nogalskiego, artysty chętnie używającego nowych mediów, nie wymaga właściwie zbyt długiego komentarza ‒ sama świadomość, gdzie się rozgrywa sprawia, że wszystko jest jasne. Z lotu ptaka obserwujemy ziemię, na której leżą gruzy i śmieci. Z wolna coraz lepiej uświadamiamy sobie co obserwujemy. Potwierdzenie znajduje się na końcu, kiedy widzimy wielką górę usypaną z kamizelek ratunkowych i widzimy napis Lesvos. Jesteśmy na greckiej wyspie, która dla tysięcy uchodźców z ogarniętego wojną Bliskiego Wschodu jest pierwszym zetknięciem z Europą i obietnicą ratunku. Tutaj również często nie docierają i giną, przebywają w obozach, które często oferują im egzystencję poniżej minimum, doświadczają przemocy i gwałtu. Ta góra kamizelek przypomina inne obrazy wojny i ludobójstwa z XX wieku, przypominając o odpowiedzialności Europy w obsesyjnym bronieniu dostępu do swoich granic i bogactwa. „Wyobrażając sobie przyszłość, widzę biedę, nieunikniony globalny konflikt i zgliszcza. Podobna perspektywa, choć apokaliptyczna, to uzasadniona wieloma obserwacjami, zdaje się na dobre wpisana w świadomość przynajmniej części społeczeństwa” – mówi artysta.
