Nathalie Djurberg (ur. 1978 w Lysekil w Szwecji, mieszka i pracuje w Berlinie) tworzy bajkową, brutalną scenę: plastelinowy potwór, nieporadnie, ale i bezwiednie porusza się po pokoju pełnym szkła, zastawy stołowej i kredensów. Aktowi autodestrukcji, celowego okaleczania się i odcinania fragmentów ciała, towarzyszy hipnotyzująca muzyka Hansa Berga. Przy dźwiękach rozbijanych kryształów budzą się demony.