A A A

Janek Simon

Studiował psychologię i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W latach 2001-2002 był redaktorem „Ha!art”. Twórczość Simona prezentowana była między innymi na Manifesta 7, Biennale w Liverpoolu i wystawach indywidualnych w Arnolfini w Bristolu, Casino Luxembourg i wielu publicznych instytucjach w Polsce. W roku 2007 otrzymał główną nagrodę w konkursie Spojrzenia, był także nominowany do Paszportu „Polityki”. W latach 2008-2012 współprowadził w Krakowie autonomiczną przestrzeń sztuki Goldex Poldex. Jego prace znajdują się w kolekcjach Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, Muzeum Narodowe, Kraków, Muzeum Sztuki, Łódź, Bunkier Sztuki, Kraków, Śląskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Katowice. Mieszka i pracuje w Krakowie.

Auropol, 2012-2019
Wideo, 34’17

Janek Simon jest autorem instalacji interaktywnych, filmów wideo, obiektów i akcji artystycznych.
Interesuje się geografią kulturową, a szczególnie kwestią różnicy i odległości pomiędzy miejscami, anarchizmem, etyką i praktyką DIY, a także możliwościami użycia form nauki do produkcji znaczeń w sztuce. Nakręcony na południu Indii film Auropol opowiada o grupie polskich artystów zaproszonych przez Simona do przygotowania wystawy w utopijnym mieście Auroville. Jest to miasto-komuna założone w 1968 roku przez ponadnarodową wspólnotę zajmującą się rozwojem duchowym i samorealizacją, gdzie postanowiono na nowo zbudować instytucje społeczne. Architektura łączy tam europejski modernizm z elementami duchowości Wschodu, ekonomia funkcjonuje bez pieniędzy, a system edukacyjny oparty jest na afirmacji. W czasie jednej z dyskusji na temat roli kultury kontrowersję wzbudziła propozycja wystawienia sztuki Becketta i zorganizowania pokazów tańca butoh. Czy w miejscu, które ma być utopijne jest przestrzeń na kulturę reprezentującą traumę? Simon zaprosił do Auroville sześciu polskich artystów, którzy przepracowują osobiste bądź narodowe problemy, umożliwiając im konfrontację z tymi, którzy wydają się wolni od tego typu emocji. Czy możliwe jest wyeksportowanie traumy? I co znaczyłaby ona w takim miejscu jak Auroville?