R.E.P. (Rewolucyjna Przestrzeń Eksperymentalna) to kolektyw założony w 2004 r. w Kijowie. Od 2006 r. w jego skład wchodzą: Lesia Khomenko, Volodymyr Kuznetsov, Ksenia Hnylytska, Zhanna Kadyrova, Lada Nakonechna i Nikita Kadan. Członkowie grupy mieszkają i pracują w Kijowie. Kolektyw R.E.P. prezentował swoje projekty w ramach wystaw indywidualnych, m.in. w Narodowym Muzeum Sztuki Ukrainy, Kijów; Kunstraum München, Monachium; PinchukArtCentre, Kijów; Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, a także podczas pokazów zbiorowych, m.in. w Galerii DAAD, Berlin; SALT Beyoglu, Stambuł; Zentrum für Kunst und Medientechnologie, Karlsruhe; Utah Museum of Contemporary Art, Salt Lake City; Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Moskwa; Műcsarnok Kunsthalle, Budapeszt; KUMU, Tallin; Kunsthalle, Wiedeń; Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki, Warszawa.
R.E.P., PATRIOTYZM. LIST , slideshow [GA], 2007, fot. Kacper Gorysz
R.E.P., PATRIOTYZM. LIST , mural [GL], 2007, fot. Wojciech Pacewicz
Grupa R.E.P. zawiązała się w 2004 roku wśród kilku odmiennych artystycznych osobowości. Na jej członków jak katalizator podziałały protesty społeczne powstałe w wyniku Pomarańczowej Rewolucji. Niedługo później grupa zaczęła tworzyć swój cykl Patriotyzm, który stał się ich wizytówką i „arcydziełem”. Uczestnicząc w politycznych wydarzeniach młodzi artyści widzieli, jak na bieżąco zmienia się rzeczywistość polityczna i „osobowość” ukraińska, z komunistycznej na postkomunistyczną. Pragnąc przeciwstawić się zastępowaniu jednej upraszczającej propagandy inną, członkowie R.E.P. chcieli odnowy języka politycznego. Jednak, aby go stworzyć odwołali się do tradycji konstruktywizmu, tworząc ironiczny „słownik” piktogramów. Symbole, które komponowali w formie murali na ścianach galerii, oznaczają zazwyczaj coś zupełnie przeciwnego do naszej intuicji i stanowią komentarz na temat zbyt łatwego „kupowania” każdej politycznej retoryki. Odsłona cyklu List odnosi się do sytuacji z 2007 roku, kiedy artyści zaproszeni na wystawę w Wielkiej Brytanii mieli w liście do konsulatu wyjaśnić, dlaczego tak bardzo im na tym zależy i udowodnić łączące ich z tym krajem więzy. List jest ich ironiczną deklaracją miłości do Wielkiej Brytanii (do której w końcu nigdy nie dotarli), pokazując na tamtejszej wystawie tylko dokumentację. Choć od kilku miesięcy Ukraińcy mogą podróżować do krajów Unii Europejskiej bez wizy (Wielka Brytania jednak znajduje się poza strefą Schengen), to dzieło pozostaje aktualne, ponieważ obywatele Ukrainy nadal muszą spełniać liczne warunki. Czarne znaki na białym tle pokazują w sposób rudymentarny i bezlitosny relacje hierarchiczne i nagą władzę. Abstrakcyjny język wizualny pozwala też na wykrystalizowanie nowej ukraińskiej tożsamości, która nie byłaby oparta na starym nacjonalizmie i konserwatyzmie. Odwołanie do radzieckiej awangardy jest nie tylko formalne, ale też ideowe – członkowie R.E.P. pracują razem, włączają też inne grupy do swoich działań, tworząc alternatywną wobec państwowych instytucję.
