A A A

Karolina Sobel

If you are ok, i am ok
2019
wydruk na tkaninie, fotografie 46x 70 cm

Zdjęcie. W sali wiszą trzy tkaniny z wydrukiem zdjęć przytulających się kobiet.Kolaż. Sześć zdjęć. Na pierwszym od lewej korona drzewa. Na drugim osoba w ujęciu w tyłu. Na trzecim drzewko. W drugim rzędzie pierwsze zdjęcie od lewej przedstawia mężczyznę siedzacego przy stole. Na kolejnym zdjęciu zielone auto. Na ostatnim zdjęciu kobieta.

Tytuł „If You are Ok, I am Ok” pochodzi od nazwy imprezy zorganizowanej przez queerowy kolektyw Kem w Warszawie. Odnosi się do pojęcia troski – zarówno o drugiego jak i o siebie. Troska jest bardzo wrażliwym i delikatnym, często niewidocznym pojęciem. Przywołuje koncepcje intymności, bliskości i komunikacji z innymi. Uosabia istotę ujawniania się. Budowanie relacji wymaga wzajemnej energii i szczerości, aby odnaleźć się w tożsamości drugiej osoby, nie tracąc przy tym własnej tożsamości. Troska symbolizuje chęć zadbania o drugą osobę i jej ciało. To priorytet relacji i dbanie o przyszłość, zapewnienie świętej przestrzeni, w której możemy być sobą. Troska o kogoś jest tak samo ważna jak troska o przyszłe ważne sprawy. Jest tym elementem miłości, obok pasji i zaangażowania, który opisuje inne wymiary – takie jak szacunek, zrozumienie i współczucie. Troska jest często wyrażana poprzez okazywanie uczuć, fizycznego dotyku i może być barometrem relacji. Jednak dopiero codzienne wydarzenia tworzą jej strukturę i na dłuższą metę mogą przynieść powolne i głębsze zmiany społeczne. Jak wywrotowy może być nieheteronormatywny styl życia w życiu codziennym? Jakimi normami chce się opisywać młode pokolenie LGBT+? Czy życie osobiste jest nadal prywatne? Do jakiego stopnia? Jeśli seksualność jest płynna, to kto potrzebuje pojęcia płciowości? Moje subiektywne spojrzenie podążało za mniejszością warszawskich osób LGBT+, które wciąż borykają się z problemami homofobii i wykluczenia. Projekt bada queerową tożsamość, kwestionując jednocześnie normy w polskim społeczeństwie. Eksploracja queerowych tożsamości polega na przedstawieniach intymnych portretów i fragmentarycznych scen z miasta. Rozważam koncepcję ludzkiego ciała w odniesieniu do tkanki miejskiej i natury. Fotografie są wywoływane na efemerycznych materiałach, takich jak welon lub organiczny plakat czy tapety

Karolina Sobel
Urodzona w 1987 roku. Fotografka, z wykształcenia urbanistka, studiowała na Politechnice w Darmstadt. W końcu poświęciła się sztuce mediów na Uniwersytecie Sztuki i Projektowania w Karlsruhe. Odbyła wizyty studyjne w EHESS w Paryżu, IUAV w Wenecji oraz kilka rezydencji. Od 2010 roku pracuje jako niezależna asystentka fotografów we Frankfurcie, Paryżu i Stuttgarcie. Od tego czasu specjalizuje się w dokumentacjach, artykułach redakcyjnych, wydarzeniach, portretach. Sobel była rezydentką Studio Vortex (Antoine D’Ágata) w Arles oraz stypendystką DAAD w Johannesburgu. Nominowana przez World Press Photo Association do Joop Masterclass (2017) i Talent Award (2019). Stypendystka Fundacji Sztuki Kunstststiftung Baden Württemberg (2020). Od 2015 roku należy do organizacji BFF (Association of Freelance Photographers in Germany), od 2020 roku jest członkinią stowarzyszenia BBK (Association of Fine Artists in Germany).