A A A

Marta Jalowska, Edka Jarząb, Sebastian Winkler

Chcę
2020
Film dokumentujący akcję, która odbyła się w dniu przed ciszą wyborczą
wideo, 7`22”

Zdjęcie. Rzeźba w kształcie ludzkiej postaci z rogami na przyczepie samochodu. W tle ulica.

Chcę
2020
Film dokumentujący performatywne tworzenie plakatów wyborczych
wideo, 0`56”

Zdjęcie. Widok z góry. Człowiek leży na świeżej różowej farbie. Widać tylko jego nagi bark, dłoń i tył głowy.

Chcę
2020
Plakaty, druk cyfrowy, 29,7×42 cm każdy

Kolaż. Kilkanaście plakatów. Białe napisy na tle plam z czerwonej farby.

„Chcę” to manifest wykorzystujący narzędzia kampanii prezydenckiej, rozłożony na części i rozciągnięty w czasie. Seria działań, które w myśl poetki i performerki, Eileen Myles, zmieniają porządek słów politycznych („Change order of political words”). “Wybory 10.5 zostały odwołane. Odwołana została też cisza wyborcza. Ale my nic nie odwołujemy. Pytamy: czyja jest kampania prezydencka? Komu służy? Kto potrzebuje prezydentki?” Marta Jalowska wraz z Sebastianem Winklerem i Edką Jarząb wprowadzają ponownie bliskość i cielesność w przestrzeń publiczną świata, któremu odebrano do nich prawo. Ale przede wszystkim w przestrzeń publiczną kraju, który odbiera nam ją od lat. Medium jej przeniesienia są plakaty i bilbordy namalowane podczas wspólnej sesji, przy użyciu ciał. To pierwsza część ich artystyczno-obywatelskiej kampanii inspirowanej korespondencyjną, performatywną, pełną poezji kampanią Eileen Myles z 1992 roku.

tekst autorski

Film z procesu tworzenia plakatów dostępny w Internecie: https://vimeo.com/420566779

Marta Jalowska
Aktorka, performerka, aktywistka, feministka, absolwentka kulturoznawstwa. Współzałożycielka i członkini feministycznej grupy TERAZ POLIŻ. Współautorka wielu scenariuszy i koncepcji kuratorskich, m.in.: projektu badawczo-popularyzatorskiego „dziwy polskie”, trzech odsłon cyklu „córy warszawskie” (#dziwystołeczne, #100lat i #kobietyrobiądramaty) oraz wystaw „Krem i czekolada. Wystawa wokół wspomnień pracownic fabryk Wedla i Polleny-Uroda”, „Świat poszedł do przodu a nóżki zostały na swoim miejscu”, z okazji 100-lecia wywalczenia przez Polki praw wyborczych i 10-lecia TERAZ POLIŻ i wystawy Sebastiana Winklera “Babcia Tina”. Współzałożycielka i członkini kolektywu Czarne Szmaty (#czsz), z którym redefiniuje przestrzeń publiczną i queeruje narodową symbolikę. Najważniejsze akcje to: „Wolna Polska”, „Nie jesteś sama”, „Pozdrowienia z Lesbos”, „Ułańskie fantazje” i „Orlice/Polska dla Ptaków”. Autorka “Interwału Pokoju” zrealizowanego w ramach Tools for Peace Generatora Malta, poznańskiego Festiwalu Malta. Członkini zespołu filmowego Twin Pics Studio.

Edka Jarząb
Performerka, poetka i artystka dźwiękowa. Używa głosu jako tworzywa, poszukuje pokładów przedjęzykowej energii i śladów zdarzeń w pamięci ciała, które odczytuje i przetwarza z pomocą elektroniki. Autorka tekstów o głosie kobiet-Innych w sferze publicznej, o słuchaniu jako narzędziu słabego oporu. Swoje działania dźwiękowe: warsztaty i słuchowiska, spacery i interwencje prezentowała na wielu festiwalach i wystawach w Polsce i zagranicą. Prowadziła gościnne wykłady w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie, Akademii Sztuk Pięknych ENSBA w Lyonie, ASP w Gdańsku, University of Music and Performing Arts w Grazu. Tworzy przestrzenie dźwiękowe w filmie, w teatrze i w teatrze tańca. Razem z artystką dźwiękową FOQL rozwija improwizowany elektroakustyczny live act Mother Eart’s Doom Vibes. Współtworzy społecznościowe Radio Kapitał.

Sebastian Winkler
Twórca obiektów wizualnych, rzeźb, obrazów, instalacji i form wideo. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Współkuratoruje wystawy i wydarzenia. Związany z Instytutem Badań Przestrzeni Publicznej. Traktuje nieporadność, fuszerkę i partactwo jako queerowe strategie rozpychania wyobraźni.