Na co się patrzysz? 5
2020
Na co się patrzysz? 6
2020
akryl na płótnie
Prace powstały w celu walki z nieakceptacją odmienności drugiego człowieka przez widza. Każda z postaci dyptyku posiada dwie nietypowe cechy – jej ciało jest niepełne, niepełnosprawne oraz posiada cechę z przeciwnej płci. W polskim społeczeństwie osoby z wrodzoną lub powypadkową niepełnosprawnością oraz osoby transseksualne, niebinarne są często obrażane, zastraszane i dehumanizowane. Jeśli widz zobaczy najpierw jedną z tych cech w postaci to osłabi w swojej podświadomości kontrowersyjność tej drugiej cechy i wierzę, że tymi małymi podświadomymi krokami można zmienić postrzeganie wykluczanych jednostek. Ten cykl powstał właśnie z intencją poszerzania tolerancji poprzez analizę namalowanych postaci.
tekst autorski
Julianna Wińczyk
Urodzona w 1996 roku. Studentka Wydziału Sztuki Mediów na ASP w Warszawie – aktualnie pracuje nad dyplomem magisterskim w pracowni prof. Leona Tarasewicza. Jej twórczość skupia się na człowieku, jego emocjach, otoczeniu oraz przyszłości. Jest antyperfekcjonistką zafascynowaną brzydotą i końcem świata. Współorganizuje postapokaliptyczny Antykonwent Rafineria i od 2016 roku cyklicznie organizuje tam wystawy. W 2018 odbyła staż w TR Warszawa przy spektaklu „Chinka”. Wzięła udział w projekcie „Wihajster freiheit swallow =”, który zakończył się performancem z berlińskimi studentami w Galerii Salon Akademii. W 2019 obyła się jej licencjacka wystawa „Auto brzydota i Wyobcowanie” w Galerii Wizytującej. Brała udział w wystawach organizowanych przez Wolne Pokoje – „Atrapa” i „Fiks”. Jej praca pojawiła się na wystawie „Interfejs-Mantra” na Minecraftowym serwerze Luki 5G.
