A A A

Katarzyna Perlak

Niolam Ja Se Kochaneczke 
2016
wideo

Zdjęcie. Trzy kobiety w strojach przypominających ludowe.

Niolam Ja Se Kochaneczke (2016) rozważa potencjał utopii queerowych w kontekście analizy relacji pomiędzy historią a strukturami władzy. Projekt ten został zrealizowany w kolaboracji z (anonimowymi) pieśniarkami z Lublina i Sanoka,
i Assią Ghendir – wokalistką francuską pochodzenia algierskiego, która jest główną protagonistką filmu. We współpracy z wokalistkami tradycyjne hetero-normatywne pieśni o miłości zostały przekształcone w ich queerowe odpowiedniki, przedstawiając związek pomiędzy dwoma kobietami. Zabieg ten miał na celu odzyskanie niewidzialnych historii i (od)tworzenia materiału archiwalnego który reprezentuje miłość queerową w narracjach ludowych i historycznych. Praca polemizuje z homogeniczną ideą tradycji, która wyklucza mniejszości seksualne i etniczne jako „obce” i nie należące do tożsamości wschodnio europejskiej/polskiej.

tekst autorski

Film dostępny w Internecie: https://vimeo.com/251156407

Katarzyna Perlak
Artystka mieszkająca w Londynie, której praktyka obejmuje wideo, performans, dźwięk i instalację. Prace Perlak są napędzane polityką i uczuciami. Artystka bada queerową podmiotowość, migrację i potencjalność afektu jako narzędzia rejestracji i archiwizacji zarówno obecnych, ciągłych, jak i przeszłych momentów historycznych. Obecnie bada metodologię „rzemiosła przetargowego” oraz związki między pojęciami utopii, nadziei, horyzontu i koncepcją „krajobrazu życzeń”.
Perlak ukończyła filozofię, którą studiowała w Polsce i sztukę mediów w Wielkiej Brytanii (Camberwell College of Arts i Slade School of Fine Art, Londyn).