Ariel Michalak „Viscera” 

„Viscera” eksploruje dwoistość ludzkiego wnętrza i zależności pomiędzy emocjami a fizycznością. Poprzez ukazanie dosłownych wnętrzności autor zaprasza do spojrzenia w głąb ciała i refleksji nad nieuniknionymi procesami rozpadu i regeneracji. W wizji twórcy ciało staje się naczyniem służącym do nawiązywania kontaktu ze światem, który pozostawia ślady emocji w tej na co dzień przezroczystej formie.

otwarcie wystawy: 19.12.2025 (piątek), godz. 19.00
gdzie: Galeria Labirynt, ul. ks. J. Popiełuszki 5, Lublin
język: wydarzenie w jęz. polskim, tłumaczenie na  jęz. ukraiński: Volodymyr Dyshlevuk; tłumaczenie na PJM: Jolanta Gromada
wystawa czynna do: 18.01.2026 (wt.-niedz., godz. 12.00-19.00)
wstęp: 8 zł bilet normalny, 4 zł bilet ulgowy (na wernisaż wstęp wolny)

Inspirując się starogreckimi poematami Ajschylosa, hebrajskimi wierzeniami i praktykami medycyny Azji Wschodniej, autor prezentuje wnętrze ciała jako siedzibę emocji. „Skóra” jako pierwszy obraz cyklu odkrywa najbardziej zewnętrzną, ochronną warstwę w stanie rozkładu. Jej nieszczelność wymaga wejścia głębiej. „Mięśnie” funkcjonują jako podtrzymywacze i utrzymywacze – to wszystkie sposoby radzenia sobie z rzeczywistością. „Jelita” są ośrodkiem zmian i przemian, gdzie zachodzi oczyszczanie i wydalanie nieczystości. „Płuca” odpowiadają za rozprowadzanie energii po całym ciele, przy czym smutek i żal paraliżują ich działanie. „Tkanki miękkie” jako element łączący splatają nasze ciała tworząc jednolity, złożony organizm. Ich przeznaczeniem jest balansowanie między rozpadem, a regeneracją zachodzącą wewnątrz ciała. „Komórki” są najgłębszą i najbardziej złożoną częścią całego organizmu. Są wszechobecne – w mięśniach, jelitach, płucach, wątrobie, tkankach miękkich i kościach, a na samym końcu w naszym DNA, tworząc indywidualne i jednocześnie kolektywne doświadczenie ciała.

Chcąc pokazać proces transformacji, artysta tnie, rozrywa i klei fragmenty prac, odsłaniając kolejne głęboko ukryte warstwy ludzkiego wnętrza, zachęcając odbiorców do refleksji nad nieodłącznością ciała od emocji, która jest uniwersalnym doświadczeniem bycia człowiekiem.

Ręcznie klejone, szyte i składane instalacje tworzą wypukłe, organiczne formy, które prezentowane jako warstwy łączą się w jeden żywy organizm. Używając tekstyliów, kleju, chusteczek, rajstop, płócien i barwników artysta wyobraża przekrój ciała, którego zadaniem jest ukazanie surowej cielesności człowieka.

Ariel Michalak (on/jego) – zaangażowany społecznie artysta wizualny z Lublina. Działa na rzecz lokalnej społeczności queerowej. Prywatnie interesuje się sztuką i kulturą dalekiego wschodu oraz kinem. W swoich działaniach inspiruje się intersekcjonalnym feminizmem i teorią queerową. Pracuje techniką mieszaną, która łączy w sobie akwarele, tusz, kredki, markery i cokolwiek wpadnie mu w ręce. Jego twórczość skupia się na eksploracji i koegzystencji cielesności, flory i fauny.