Śniły mi się bestie

Wystawa powstała z myśli o zaczarowanym lesie, który wcześniej był dla nas miejscem spacerów, wyciszenia i spokoju, a teraz jest pełen zagrożeń: zaminowanych obszarów, miejsc gwałtów, morderstw i wstrząsających tragedii społecznych. Las zgęstniał, wypełnił się ciemnościami i strachem. Ale nawet w nieprzeniknionej ciemności jej mieszkańcy – niezwykłe stworzenia – pomagają oświetlić drogę i przezwyciężyć ciemność. Te magiczne stworzenia przychodzą w snach, mieszkają z nami w domu, trzymają nas za ręce, bronią na froncie i grzebią zmarłych. Siłą tych stworzeń jest godność, która rozprasza strach, pomaga przezwyciężyć traumę; pozwala przejść przez trudności jak przez bajkową inicjację. Zwracając się do koncepcji baśniowości, nie bagatelizujemy prawdziwego bólu i tragedii. Mimo prawdziwego horroru wojny, to fantazja i utopizm pozwalają nam marzyć o przyszłości, trzymać się jej i odwoływać do niej tak, jakby nie była abstrakcyjna, ale solidna jak betonowy fundament.

Długo zastanawiałyśmy się, jak prawidłowo opowiadać o toczącej się wojnie, i postanowiłyśmy zanurzyć widza w złudzeniu stworzonym przez sny, wspomnienia, pamiętniki, rozmowy i doświadczenia, które znalazły swoje ucieleśnienie w świadectwach wojny. Starałyśmy się, aby ta wystawa była dokumentalna, podważając jednak samo słowo «dokument». Starałyśmy się, aby była artystyczna, problematyzując sztukę jako taką. Przede wszystkim cenne dla nas stały się indywidualne i zbiorowe doświadczenia, które znalazły swoją materialną formę.

Ani my, ani nasza wystawa nie przedstawiamy zła w sposób abstrakcyjny, jest ono obecne w każdej pracy bezpośrednio lub między wierszami, tak jak jest obecne teraz w naszym życiu. Jednak pod koniec wystawy znajduje ono ucieleśnienie w postaci zdechłego imperium. Martwego, ponieważ zniszczonego przez niezwykłe istoty – te same, które przychodzą w snach, trzymają nas za ręce, bronią na froncie i grzebią zmarłych. Wśród nich są twórcy i twórczynie, których głosy są reprezentowane w przestrzeni galerii.

(Kateryna Iakovlenko i Halyna Hleba)

Otwarcie: 25.11.2022 (piątek), godz. 19.00
Gdzie: Galeria Labirynt, ul. ks. J. Popiełuszki 5, Lublin
Dostępność: Wystawa na parterze. W księgarni można bezpłatnie wypożyczyć wózek oraz nauszniki wyciszające na czas pobytu w Galerii. Galeria dysponuje 6 przenośnymi pętlami indukcyjnymi. Otwarcie i dyskusja tłumaczone na jęz. ukraiński; tłumacz: Volodymyr Dyshlevuk, a także symultanicznie na język angielski – prosimy odebrać urządzenie w księgarni przed wydarzeniem; tłumaczenie: Justyna Chwedyk, Katarzyna Krysa, Krystian Kamiński. Wernisaż tłumaczony na PJM; tłumaczka: Agata Sztorc-Gromaszek. Debata tłumaczona na PJM: Joanna Ciesielska i Magda Schromová.
Wystawa czynna do: 26.02.2023 (wt.–niedz.: 12.00–19.00)
Wstęp: 5/2 zł (na otwarcie wstęp wolny)

Dyskusja: 25.11.2022 (piątek), godz. 20.00 [PL+UA+EN+PJM]; uczestnicy/uczestniczki:

• Kateryna Iakovlenko, Halyna Hleba (kuratorki wystawy „Śniły mi się bestie”)
• Iryna Polikarchuk (koordynatorka wystawy „Śniły mi się bestie”)
• Yuriy Biley (Open Group)

Autorskie oprowadzanie: 26.11.2022 (sobota), godz. 12.00 [PL+UA+EN]

Uczestnicy i uczestniczki: Katya Buchatska, Olia Fedorova, Daryna Gladun i Lesyk Panasiuk, Yevhen Holubentsev, Dmytro „Orest” Kozatskyi i Yuliia Hontaruk, Yana Kononova, Inga Levi, Pol, Tokha i Tsviakh, Anastasiia Pustovarova, Bohdan Shumylovych i kot Korzhyk, uczestnicy i uczestniczki projektu „Artsvit dla dzieci”, Anna Zvyagintseva

Kuratorki: Kateryna Iakovlenko i Halyna Hleba
Koordynatorki: Iryna Polikarchuk i Monika Rejman
Organizatorka: Galeria Artsvit (Dnipro, Ukraina)
Współorganizatorka: Galeria Labirynt

Finansowanie z Funduszu Stabilizacyjnego na rzecz Kultury i Edukacji 2022 Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec oraz Goethe-Institut.

Przy wsparciu MOCA NGO, Centrum Historii Miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej, AtelieNormalno, BABYLON’13.

Sponsor wernisażu Browar Tenczynek