Katarzyna Kozyra – Opowieść zimowa

Katarzyna Kozyra – Opowieść zimowa

lata powstania: 2005–2006

czas trwania: 11’27”

materiał/technika: wideo

Kolekcja Galerii Labirynt


Praca wideo Katarzyny Kozyry opowiada baśniową historię, której akcja rozgrywa się w niezwykłym pensjonacie w środku lasu. Artystka wciela się w rolę dziewczyny o delikatnej urodzie, która otoczona grupką krasnoludków, zajmuje się sprzątaniem. Przeszkadza jej w tym Gloria Viagra (berliński DJ i drag queen), będąca uosobieniem ideału kobiecości, do którego zmierza Kozyra. Postać ta przypomina złą macochę. Sposób kreacji postaci i wydarzeń przywołuje na myśl baśni braci Grimm. W pracy pojawia się też znana z wcześniejszych części serii postać Maestra (Grzegorz Pitułej), który wprowadza Kozyrę w świat opery. Pod koniec wideo artystka wykonuje w jego akompaniamencie arię Olimpii z „Opowieści Hoffmana”. Obie te postaci walczą o względy swojej uczennicy, starając się uczynić z niej „prawdziwą” kobietę.

„Opowieść zimowa” jest częścią projektu „W sztuce marzenia stają się rzeczywistością” zrealizowanego w latach 2003–2006. Kozyra, która w ramach cyklu pełniła również rolę reżyserki, z pomocą Glorii Viagry i Maestra wcielała się w różnorodne role. W projekcie Kozyra poddaje swój wizerunek wielokrotnym przemianom – to swoisty rodzaj metamorfozy, w której rolę głównych kreatorów pełnią Gloria Viagra oraz Maestro. Wątek autokreacji związany jest ze stereotypowym postrzeganiem płci w społeczeństwie – tego, co kobiece, a co męskie. Odgrywana przez artystkę postać poszukuje własnej tożsamości w baśniowych światach, w których wszystko wydaje się możliwe.

[tekst: Krystian Kamiński]

📖 Tekst łatwy

🇬🇧 Tekst w języku angielskim

🇺🇦 Tekst w języku ukraińskim

Kontakt w sprawie kolekcji

Jolanta Męderowicz

mederowicz@labirynt.com +48 81 466 59 20 wewn. 29

fragment pracy z napisami i opisem dźwięków:


[tłumaczenie: Anna Rumik]

audiodeskrypcja pracy:

[tekst: Anna Sadowska; nagranie i mastering: Jan Tuźnik]

opis w PJM:


[tłumaczenie: Justyna Kieruzalska]

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Logotyp Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.