Zygmunt Rytka – Obiekty chwilowe
Zygmunt Rytka – Obiekty chwilowe
lata powstania: 1989–2003
wymiary: 21 cm x 30 cm
materiał/technika: fotografie czarno-białe
Kolekcja Galerii Labirynt
Fotografie przedstawiają fragment jasnej, gładkiej powierzchni, na którą pada cień, rzucany przez liście drzewa. Światło tworzy nieregularne plamy. Na zdjęciu po lewej stronie widać fragment dłoni artysty, który za pomocą flamastra dokładnie obrysowuje miejsca, na które pada światło. Na zdjęciu po prawej stronie widać, że z czasem cień się przesunął, a plamy światła przestały pasować do czarnych konturów.
Praca jest próbą zatrzymania chwilowego, ulotnego obrazu oraz zapisania upływu czasu. Artysta może odrysować padający cień, tylko w momencie, kiedy spomiędzy liści drzewa przenikają promienie słońca. Czas mija, a wtedy natura ulega zmianie. Autor stawia się w pozycji podporządkowania, uzależnia swoje działania od praw przyrody, jednocześnie ujarzmiając naturę poprzez próbę dokładnego jej odtworzenia. Ludzka ingerencja w przyrodę jest chwilowa i ulotna w stosunku do nieskończenie trwającej natury.
Zygmunt Rytka wielokrotnie wykonywał performanse, w których wybrane fragmenty natury poddawał działaniu człowieka, badając ludzką percepcję oraz możliwości zapisu zjawisk przyrodniczych. Swoje akcje dokumentował fotograficznie i filmowo. Fotografie „Obiekty chwilowe” są zapisem takiego działania performatywnego.
[tekst: Agata Sztorc-Gromaszek]
audiodeskrypcja pracy:
[tekst: Paulina Gierlach, Katarzyna Mazurek; nagranie i mastering: Jan Tuźnik]
tyflografika:
[wykonanie: Edyta Ściborska]
opis w PJM:
[tłumaczenie: Justyna Kieruzalska]
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.