Otwarcie wystawy: 17.01.2025 (piątek), godz. 19.00; after od 20.00: #artafterdark – Cezz & Kinga Rue [szczegóły]
Gdzie: Galeria Labirynt, ul. ks. J. Popiełuszki 5, Lublin
Język: wydarzenie w języku polskim. Tłumaczenie na PJM; tłumaczy Ewelina Lachowska. Tłumaczenie na język ukraiński; tłumaczy Volodymyr Dyshlevuk. Tłumaczenie na język angielski; tłumaczy Hubert Bania.
Wystawa czynna do: 9.03.2025 (wt.-niedz., godz. 12.00-19.00)
Wstęp: 8 zł bilet normalny, 4 zł bilet ulgowy (na wernisaż wstęp wolny)

osoby artystyczne:

• Sebastian Bal, Marta Bogdańska, Karolina Burzak, Marcin Derda, Samuel Kłoda, Dawid Konopka, Bartosz Korszun, Kacper Kucharczyk, Suzette Lautreamont, Nicole Lipiński, Marianna Marszałkowska, Michał Myszkowski, Florentyna Nastaj, Ola Nenko
• Oskar Dawicki, Dariusz Fodczuk, Arti Grabowski, Kali Katharsis, Katarzyna Kozyra, Aleksandra Kubiak, Milkbaby, Przemysław Piniak, Filipka Rutkowska, Bożna Wydrowska
• Katarzyna Bogusz, Kacper Greń i Kuba Szreder, Konrad Gubała, Michał Iwański, Alicja Kochanowicz i Maciej Kwietnicki, Maciej Nowacki, Weronika Nowojska, Tomek Paszkowicz, Hanna Shumska, Paula Szymańska

zespół kuratorski: Waldemar Tatarczuk, Mateusz Wszelaki

Nowa odsłona wystawy „100 lat w Labiryncie – otwarta przestrzeń” znowu staje się miejscem spotkania różnych języków i mediów artystycznych, eksplorując, czym zajmuje się młode pokolenie twórców i twórczyń. Prace prezentowane w tej części wystawy, wybrane w drodze otwartego naboru, reprezentują szeroki wachlarz dziedzin – od sztuk wizualnych, przez instalacje, po nowe technologie i performans. To różnorodność, która staje się kluczowym punktem do refleksji nad współczesną sztuką.

Wystawa jest próbą zrozumienia, w jaki sposób młode osoby artystyczne łączą pozornie przeciwstawne wątki, szukając nowych ścieżek twórczości. Ich prace otwierają dialog między tradycją a nowoczesnością, lokalnością a globalizmem, emocjonalnością a technologią. Dążenie do badania tych relacji nie jest tylko teoretycznym ćwiczeniem, lecz konkretnym, praktycznym krokiem ku kreowaniu nowego, młodego pokolenia artystycznego, które nie boi się przekraczać granic i redefiniować kanonów sztuki. Kuratorską powinnością w przypadku tej ekspozycji nie jest szukanie stycznej narracji, a odczytanie z jakimi nastrojami mamy do czynienia.

Labirynt jako instytucja pozostaje wierny swojej misji otwartości i ciągłej zmiany. Wystawa, podobnie jak galeria, to żywa struktura, w której kolejne pokolenia twórców nie tylko czerpią z przeszłości, ale również kreują nowe konteksty i znaczenia, dostosowane do współczesnych wyzwań.

Więcej o zamkniętej już części historycznej wystawy i dotychczasowych wydarzeniach towarzyszących przeczytacie tutaj.

Wystawa w ramach projektu „Galeria Labirynt – od galerii obrazów do galerii dla ludzi”.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Narodowego Centrum Kultury: Kultura-Interwencje. Edycja 2024

Sfinansowane przez Unię Europejską w ramach Krajowego Planu Odbudowy.

Tytułowa krew odnosi się do głównego surowca energetycznego, jakim jest ropa, i jej roli w obiegu międzynarodowym. Brudna, bo jej zastosowanie obróciło się przeciwko ludzkości i przyrodzie. Za sprawą ropy cywilizacja prze do przodu, pociągając jednocześnie za sobą degradację środowiska naturalnego. Historia ropy to opowieść o konfliktach geopolitycznych, rozwoju cywilizacji, technologii, silnej konkurencji, dominacji i globalnym ociepleniu, degradacji środowiska naturalnego, w którym żyjemy. Ropa naftowa bywa dobrodziejką, a jednocześnie stała się sprawczynią niepokoju.

Otwarcie wystawy: 14.12.2024 (sobota), godz. 18.00
after: godz. 20.00 – madmapper [Sergey Novitskiy]
Gdzie: Galeria Labirynt, ul. ks. J. Popiełuszki 5, Lublin
Język: otwarcie w języku polskim. Tłumaczenie na PJM; tłumaczka: Ewelina Lachowska. Tłumaczenie na język angielski; tłumacz: Hubert Bania, tłumaczenie na język ukraiński; tłumacz: Volodymyr Dyshlevuk.
Wystawa czynna do: 23.02.2025 (wt.-niedz., godz. 12.00-19.00)
Wstęp: 8 zł bilet normalny, 4 zł bilet ulgowy (na wernisaż wstęp wolny)
Kurator: Waldemar Tatarczuk

Bohaterką wystawy Barbary Gryki jest ropa naftowa – „brudna krew”, która krąży w żyłach postnaturalnego organizmu, jakim jest świat doby antropocenu.

Ropa to energia i życie. Ropa to śmierć, objawiająca się pod postacią skażenia środowiska, wojen surowcowych i widma katastrofy klimatycznej. Ropa to złoto nowoczesności – ale czarne, wydobywane z piekielnych czeluści ziemi.

Nie sposób opowiadać o ropie naftowej, nie mówiąc o współczesnym świecie – i vice versa. Opowieść, którą stworzyła Barbara Gryka, ma formę postinternetowej operetki przedstawionej w formie multimedialnej instalacji.

W centrum narracji artystka umieszcza postać Ignacego Łukasiewicza – Polaka z ormiańskimi korzeniami, od którego w XIX wieku zaczyna się trwająca do dziś cywilizacyjna epopeja napędzana ropą. To właśnie Łukasiewicz, romantyk i patriota z okresu zaborów, jako pierwszy rozpoznał kryjący się w tym surowcu nieograniczony potencjał, opracował pionierską metodę jego rafinacji i wynalazł lampę naftową, która rzuciła nowe światło na proces postępu. Pierwsze naftowe Eldorado powstało właśnie na dzisiejszych polskich ziemiach, w okolicach Krosna, gdzie Łukasiewicz zaczął eksploatować złoża ropy.

W narracji Barbary Gryki historyczna postać zmienia się w figurę mitologiczną: Łukasiewicz jest Prometeuszem. Artystka podąża za temperamentem wynalazcy i przedsiębiorcy, który na ropie zbił fortunę, ale zarazem był idealistą i filantropem. Łukasiewicz swoją rolę w społeczeństwie postrzegał właśnie w prometejskich kategoriach. Wierzył, że jego odkrycia zmienią świat na lepsze, pchną go na drogę postępu. Nie pomylił się, choć bez wątpienia postać świata, który powstał na fundamencie jego inwencji odbiega radykalnie od utopijnej wizji, którą sobie wyobrażał.

W „Brudnej krwi” pojawia się również Zeus. W antycznych wierzeniach ten bóg okrutnie ukarał Prometeusza za próbę przekazania ludziom boskich mocy. W pracy Barbary Gryki Zeus przybiera postać Rockefellera  – figury symbolizującej władzę pieniądza i zasadę chciwości. W tej wersji mitologicznej opowieści Prometeusz jest pracownikiem stacji benzynowej, na którą miliarder przybywa, by zatankować swój samochód.

Za pomocą animacji komputerowych, obrazów generowanych przez sztuczną inteligencję i montażu materiałów z internetu, Barbara Gryka tworzy wielowymiarową narrację, w której w ropie odbija się pełen sprzeczności obraz współczesnego świata. Ropa to surowiec o ogromnym wpływie na polityczną, ekonomiczną i ekologiczną rzeczywistość. Jednocześnie – wydobywana z głębin ziemi, pochodząca z otchłani czasu – jest materializacją prastarej, chtonicznej energii, która zostaje wyzwolona przez nowoczesnego człowieka. Źródła ropy są jednocześnie źródłami dobrobytu i nierówności, paliwem postępu i siłą napędową wojen. Narracja wystawy Gryki rozgrywa się zatem tu i teraz, ale zarazem w uniwersalnym wymiarze mitu. Dyskurs bohaterów artykułowany nie jest zaś prozą, lecz – jak w operze – w postaci poezji i pieśni, która jest być może jedyną formą zdolną pomieścić złożoność i ambiwalentny charakter naftowej materii.

animacje 3D: Barbara Gryka, Agata Konarska, Daniil Revkovskyi
tekst opery: Aleksandra Konarska
kompozytor: Piotr Michalczuk
wideo z materiałów archiwalnych i ai: Daniil Revkovskyi
program edukacyjny: Patryk Dariusz Gacki, Maciej Kryński
śpiewacy: Łukasz Konieczny, Anna Werecka
rap: Jan Albert Cieślak, Paweł Bednarczyk-Bahus
operator: Marcin Polar

Sfinansowano ze środków Fundacji Artystyczna Podróż Hestii.
Partner: Fundacja Artystyczna Podróż Hestii i STU ERGO Hestia S.A.