Otwarcie wystawy: 23.10.2024 (środa), godz. 18.00
Gdzie: Galeria Labirynt, ul. ks. J. Popiełuszki 5, Lublin
Język: otwarcie w języku polskim. Tłumaczenie na PJM; tłumaczka: Marta Stępniak. Tłumaczenie na język ukraiński, tłumacz: Volodymyr Dyshlevuk. Brak tłumaczenia na język angielski.
Wystawa czynna do: 24.11.2024 (wt.-niedz., godz. 12.00-19.00)
Wstęp: 8 zł bilet normalny, 4 zł bilet ulgowy (na wernisaż wstęp wolny)

Kurator: Waldemar Tatarczuk 

Sławomir Toman już podczas studiów na krakowskiej ASP zaczął malować obrazy, w których były prace kolegów i koleżanek z pracowni prof. Kunca. Skąd się to wzięło? Pracownia była dosyć mała a zdarzało się, że na zajęciach było wiele osób, które po prostu zasłaniały modela czy martwą naturę. Toman, nie przejmując się tym, malował to co widział, między innymi fragmenty obrazów, które zasłaniały to co było zadaniem przygotowanym przez profesora. Powstawały w ten sposób swoiste malarskie kolaże, tworzone z fragmentów, cytatów z prac innych artystów i artystek. Z czasem wyklarował się cykl „Art in Art”, którego kontynuacją jest obecna wystawa. Jest ona rodzajem hommage dla artystów i artystek, których prace zarezonowały z wrażliwością Tomana.

Większość obrazów na wystawie „Historie znane. Historie nieznane” odnosi się do dzieł z kolekcji Labiryntu. Są wśród nich prace artystów i artystek znanych, jak również takie, o których nie pamiętamy, a nazwiska autorów niewiele nam mówią. Toman, przeglądając dokumentację fotograficzną kolekcji, intuicyjnie wybierał prace, w których znajdował motywy, które już wcześniej pojawiały się w jego twórczości. Znaczenie miała dla niego ich wizualność, choć wiadomo, że za każdą z prac stoi osoba autorska, która ją stworzyła, jej historia i historia jej relacji z autorem wystawy i z Galerią Labirynt.

Wystawa towarzyszy ekspozycji „100 lat w Labiryncie”.

Wydarzenie w ramach projektu „Galeria Labirynt – od galerii obrazów do galerii dla ludzi”.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Narodowego Centrum Kultury: Kultura-Interwencje. Edycja 2024

Sfinansowane przez Unię Europejską w ramach Krajowego Planu Odbudowy.

Dostępność: Wystawa na parterze. W księgarni można bezpłatnie wypożyczyć nauszniki wyciszające i wózek. Ciche godziny na wystawie obowiązują w środy od 15.00 do 19.00. Galeria dysponuje 6 przenośnymi pętlami indukcyjnymi.

Otwarcie wystawy: 11.10.2024, godz. 18.00; after: Ciężki Brokat „EPOKA SIANA” (dla osób, które będą na wernisażu, na imprezę wstęp wolny)
Gdzie: Galeria Labirynt, ul. ks. J. Popiełuszki 5, Lublin
Język: otwarcie w języku polskim. Tłumaczenie na PJM; tłumaczka: Ewelina Lachowska. Brak tłumaczenia na język ukraiński i angielski.
Wystawa czynna do: 1.12.2024 (wt.-niedz., godz. 12.00-19.00)
Wstęp: 8 zł bilet normalny, 4 zł bilet ulgowy (na wernisaż wstęp wolny)

osoby artystyczne: Eliza Chojnacka, Klaudia Figura, Konrad Gubała, Czaro Malinkiewicz, Paweł Marcinek, Przemysław Piniak, Zuza Piekoszewska, Maria Pietras, Maryna Sakowska, Mikołaj Sobotka, Bartosz Zaskórski

kurator: Przemek Sowiński / galeria Łęctwo

Nagroda Specjalna Fundacji Sztuki Polskiej ING na Warsaw Gallery Weekend 2024

Wystawa inspirowana filmem „Near dark” z 1987, w reżyserii Kathryn Bigelow, jest drugą częścią, właściwie intuicyjną próbą przeniesienia filmowej narracji na pole sztuki. Sam film Bigelow, choć wtedy niedoceniony – idealnie wpisywał się klimat lat osiemdziesiątych, w których dominowały filmy grozy jako metafora młodzieńczych przemian i dojrzewania. Reklamowany przez producentów jako horror o wampirach, bardzo odbiega od tego, do czego zwykle jesteśmy przyzwyczajeni. Reżyserka całkowicie rezygnuje z przypisanej gatunkowi gotyckiej ikonografii, na rzecz bardziej nowoczesnego spojrzenia. W filmie nie pada również słowo „wampir”, oraz nie ma klasycznych scen, które miałyby przestraszyć widza. „Wampiry” w filmie Bigelow przypominają raczej grupę outsiderów, punków, wyrzutków zmuszonych poprzez swoją „przypadłość” do życia i funkcjonowania na obrzeżach normatywnego społeczeństwa. W nocy odżywiają się zabijając przypadkowe osoby, by za dnia dogorywać w tanich motelach z zasłoniętymi od słońca oknami. Razem tworzą specyficzną formułę rodziny, być może pogrążonej w chaosie, nihilistycznej i pozbawionej złudzeń, ale gotowej na wszystko by przetrwać. […]

Na samej wystawie również nie zobaczymy wampirów. Podobnie jak w filmie, zamiast prostego gatunkowego chwytu, ekspozycja skupia się na doświadczeniu postaw artystycznych zainteresowanych przełamywaniem konwencji. Poszukiwania alternatywnych sposobów wyrażania własnej osobowości, negocjowania kwestii tożsamości i związanej z tym widzialności. Prace łączy pojęcie transgresji i gotowości do przeżywania radykalnie nowych emocji, zarówno w kwestii używanych technik, eksperymentowania z materiałami, jak i osobistych doświadczeń. W rezultacie to co widzimy, zyskuje osobną, niejednoznaczną reprezentację wizualną, daleko wykraczającą poza pierwotne założenia. Pod zniekształconą formą wciąż wyczuwalne pozostają wątki znane z filmu: dorastanie, przynależność, stosunek do tradycyjnego modelu rodziny, relacje z innymi, czy definiowanie własnej tożsamości.

(fragm. tekstu kuratorskiego)

Wydarzenie w ramach projektu „Galeria Labirynt – od galerii obrazów do galerii dla ludzi”.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Narodowego Centrum Kultury: Kultura-Interwencje. Edycja 2024

Sfinansowane przez Unię Europejską w ramach Krajowego Planu Odbudowy.

Honorowy patronat Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Dostępność: Wystawa na parterze. W księgarni można bezpłatnie wypożyczyć nauszniki wyciszające i wózek. Ciche godziny na wystawie obowiązują w środy od 15.00 do 19.00. Galeria dysponuje 6 przenośnymi pętlami indukcyjnymi.