Kamil, po przeprowadzce do stolicy, chcąc pozwolić sobie na odrobinę luksusu w postaci niezalegania z czynszem i spożywania regularnych posiłków, szuka pracy. Wiedziony swoją dawną, chłopięcą fascynacją, jak i eko-ambicjami weganina, postanawia zatrudnić się w charakterze śmieciarza. Podjęcie pracy jako ładowacz nieczystości stałych nie miało motywu artystycznego. Kamil po prostu chodził do roboty. Jego dzień charakteryzowały: wstawanie o trzeciej rano, wielogodzinne jazdy samochodem, taszczenie ciężkich kontenerów i narażenie na niespodziewany sparing ze szczurami. Ale, oczywiście, życie to nie tylko praca. Resztkami sił fizycznych i psychicznych Kamil randkował na Tinderze i uczył się podstaw jazzu na klarnecie.

Otwarcie: 22.03.2024 o godzinie 19.00
Gdzie: Galeria Labirynt, Popiełuszki 5, Lublin
Wystawa czynna do 5.05.2024 (wt.-niedz., godz. 12.00-19.00)
Wstęp: 8 zł (na wernisaż wstęp bezpłatny)

Kuratorka: Emilia Lipa

Na recyklingowo-multimedialnej wystawie Kamil Janczewski retrospektywnie przeżuwa zebrane doświadczenia z kilkumiesięcznego okresu bycia śmieciarzem. Światem, który chciałby posprzątać, jest przede wszystkim jego życie.

Kamil Janczewski urodził się w Gorzowie Wielkopolskim i tam chce być pochowany. Aktualnie mieszka w Warszawie. Lubi brzydką sztukę. Uczy się grać na pianinie i klarnecie.

Dostępność: Wystawa na parterze. W księgarni można bezpłatnie wypożyczyć nauszniki wyciszające i wózek. Ciche godziny na wystawie obowiązują w środy od 15.00 do 19.00. Galeria dysponuje przenośnymi pętlami indukcyjnymi. Tłumaczenia: otwarcie tłumaczone na polski język migowy (tłumaczenie Jolanta Gromada) oraz na język ukraiński (Volodymyr Dyshlevuk).

Emilia Lipa, „Sprzątanie świata”, tekst kuratorski

Zgłębiając biblioteczne zbiory, Grupa Splendor zadaje sobie pytanie o swoje składniki bazowe. Poszukując czułych punktów, rzeczy ulubionych, słabości i bzików członkowie i członkinie kolektywu sięgają po pomoc do literatury. Odpowiedzi i wsparcie przynoszą im książki, wiersze i komiksy.

Punktem wyjścia do stworzenia wystawy był pomysł na wykreowanie własnych kompozycji słowno-obrazkowych, które miały urzeczywistnić się w postaci wiszących na ścianie półek. Osobiste opowieści na temat ciała i ducha, miłości do otaczającej nas natury i ludzi, a także frustracji i spełnienia będzie można odczytać z poszczególnych instalacji. Dzięki różnorodności spojrzeń i charakterów samych artystów i artystek, na wystawie będzie można odnaleźć siedem odmiennych historii.

Otwarcie wystawy: 8.03.2024 (piątek), godz. 18.00
Gdzie: Biblioteka Azyl Galerii Labirynt, ul. Lipowa 13, Lublin (wejście od ul. Ofiar Katynia)
Wystawa czynna do: 6.04.2024 (wt.–sob., godz. 13.00–18.00)
Wstęp: wolny

Kurator: Grzegorz Kozera

Grupa Splendor to septet artystyczny współtworzony przez Mariannę Stręk, Andrzeja Wieczorkiewicza, Angelikę Rudak, Ewę Dąbkowską, Aleksandrę Jastrzębską, Julię Perpetuę Piestrzyńską i Marię Gil. Twórcy i twórczynie wywodzą się z Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie podczas pandemii, odnaleźli i odnalazły we własnym gronie poczucie bezpieczeństwa i nieskrępowaną radość tworzenia. Cechują się różnorodnością postaw artystycznych i odrębnością przekonań. Punktów wspólnych poszukują podczas dialogu i współpracy, co owocuje tworzeniem nowych sytuacji artystycznych. Oprócz wystaw realizują open calle i wydarzenia muzyczne.

Wybrane wystawy:
„Hulaj dusza, Wisły nie ma” w Pawilonie Edukacyjnym Kamień nad Wisłą, Warszawa, 29.08-6.09.2022
„Obraz podręczny” w Galerii Widna, Kraków, 15-31.07.2022
„7 grzechów głównych” w Sklep Galeria Karowa, Warszawa, 25-30.05.2022
„Ciepło – Zimno” w Galerii Sztuki Współczesnej MD_S, Wrocław, 11.12.2021-2.01.2022
Wystawa poplenerowa w Galerii Przyszła Niedoszła, Warszawa, 2-9.10.2021

Dostępność: Wydarzenie odbywa się na parterze, w przestrzeni wolnej od barier architektonicznych. Wydarzenie tłumaczone na PJM: Jolanta Gromada oraz na język ukraiński: Volodymyr Dyshlevuk.

Artyści i artystki: Mirosław Bałka, Tomasz Bielak, Bohdan Bunchak, Katarzyna Krakowiak, Pavlo Kovach jr, Dmytro Kupriyan, Robert Kuśmirowski, Alexander Len, Goshka Macuga, Denys Pankratov, Joanna Piotrowska, Agnieszka Polska, Sofiya Pomogaibo, Max Robotov i Lesia Khomenko, _mediaklub (Max Robotov, Ivan Svitlychnyi, Dmytro Tentiuk, Daria Maiier), Wilhelm Sasnal, Janek Simon, Bohdan Sokur, Monika Sosnowska, Lubomyr Tymkiv, Yurii Vovkohon, Artur Żmijewski

Kurator: Waldemar Tatarczuk

Otwarcie wystawy: 2.03.2024 (sobota), godz. 18.00
Gdzie: Galeria Labirynt, ul. ks. J. Popiełuszki 5, Lublin
Wystawa czynna do 5.05.2024 (wt.-niedz., godz. 12.00-19.00)
Wstęp: 8 zł bilet normalny, 4 zł bilet ulgowy (na wernisaż wstęp wolny)
Dostępność: informacja na dole strony

„To tylko wystawa”, kolejna wystawa sztuki nie zmieni sytuacji na froncie. Nie zmieni też stosunku wolnego świata do wojny w Ukrainie. Może jednak budzić niepokój, dać poczucie choć ułamka niepewności, w jakiej żyją miliony Ukraińców i Ukrainek narażonych na śmiercionośne rakiety wystrzeliwane przez putinowską armię.

Wystawa została otwarta 27 października 2023, ale nie było na niej żadnych prac, tylko architektura przygotowana na ich ekspozycję, przypominająca opuszczone, ciemne miasto. Otaczała ją projekcja słonecznego, jasnobłękitnego nieba, która co jakiś czas gasła, pogrążając wystawę w budzącej niepokój ciemności. To z nieba nadlatują rakiety i drony, to z nieba nadchodzi śmierć i zniszczenie. Ale tutaj, w Lublinie możemy czuć się bezpiecznie, ta wojna jest daleko. Jeszcze dalej jest od Berlina, Amsterdamu, Paryża, Nowego Jorku czy Budapesztu. W miarę upływu czasu wydaje się być coraz dalej. Zapominamy o niej albo staramy się zapomnieć. Przestaje być gorącym tematem dla mediów i zapracowanych, zajętych swoimi problemami mieszkańców wolnego świata.

Ale nie jest obojętna dla Ukraińców i Ukrainek – dla nich to być albo nie być. Również dla ukraińskich artystek i artystów, których część, walczących w ukraińskiej armii, pokazała swoje prace w drugiej odsłonie tej wystawy otwartej 12 stycznia 2024. Są wśród nich prace powstałe po 24 lutego 2022, ale nie tylko. Część z artystów-żołnierzy i artystek-żołnierek odłożyło swoją praktykę artystyczną na dalszy plan. Teraz ważniejsza jest walka o kraj i jego fizyczne przetrwanie. Ale również o wartości, w tym także o możliwość tworzenia, wolność słowa, prawa mniejszości, które według Putina stanowią zagrożenie dla rosji.

Rozumieją to też nie-ukraińscy artyści i artystki, które dołączą do wystawy w trzeciej odsłonie. Ich prace zobaczymy na tle ścian z projekcją tego czystego, błękitnego, „europejskiego” nieba. Ale ona nadal będzie gasnąć, a prace znikać w ciemnościach, próbując ostrzec nas, że rzeczywistość, w której żyje Ukraina może stać się naszym udziałem, jeśli nie pomożemy temu krajowi walczącemu z imperium zła. Nie chodzi tu o straszenie. Strach często zamiast racjonalnej reakcji powoduje wypieranie go do podświadomości lub zachęca do ustępstw. Chodzi o mobilizację do działania, o solidarność w walce ze złem, przed którym Ukraina broni nie tylko siebie, ale również nas.

Dostępność: Wystawa na parterze. Wystawa nieprzyjazna dla osób słabowidzących – na wystawie panuje półmrok i mrok. Czarnodruki z informacjami o wystawie dostępne przed wejściem na wystawę. Wystawa nieprzyjazna dla osób z nadwrażliwością sensoryczną – światła na wystawie zapalają się i gasną, w przestrzeni słychać głośne dudnienie i trzaski. Wystawa nieprzyjazna dla osób z niepełnosprawnością motoryczną – w przestrzeni wystawy rozmieszczone są ażurowe metalowe elementy oznaczone taśmą fluorescencyjną. Prosimy o zachowanie ostrożności. W księgarni można bezpłatnie wypożyczyć nauszniki wyciszające i wózek. Ciche godziny na wystawie obowiązują w środy od 15.00 do 19.00. Galeria dysponuje 6 przenośnymi pętlami indukcyjnymi.

Otwarcie tłumaczone na język ukraiński, tłumaczenie: Volodymyr Dyshlevuk. Brak tłumaczenia na PJM.

„Nie da się naprawić spękań w wyschniętej warstwie” to wystawa kończąca dwumiesięczny pobyt Kariny Synytsi w ramach rezydencji Lublin Station odbytej w Galerii Labirynt.

Otwarcie: 23.02.2024 (piątek), godz. 18.00
Gdzie: Galeria Labirynt, ul. ks. J. Popiełuszki 5, Lublin
Dostępność: Wystawa na parterze. W księgarni można bezpłatnie wypożyczyć nauszniki wyciszające i wózek. Ciche godziny na wystawie obowiązują w środy od 15.00 do 19.00. Galeria dysponuje przenośnymi pętlami indukcyjnymi. Wernisaż tłumaczony na język ukraiński przez Volodymyra Dyshlevuka. Wydarzenie nie będzie tłumaczone na PJM. Na wystawie znajduje się kod QR zawierający opisy prac w PJM.
Wystawa czynna do 17.03.2024 (wt.-niedz., godz. 12.00-19.00)
Wstęp: 8 zł (na wernisaż wstęp bezpłatny)

Osoby kuratorskie: Waldemar Tatarczuk, Gabriela Gawęda

Punktem wyjścia wystawy są prace ukraińskiego artysty Mychajła Bojczuka (1882-1937) oraz jego uczniów zwanych Bojczukistami. Bojczuk inspirował się sztuką bizantyjską i łączył jej system obrazowania z ukraińską sztuką ludową. Wspólnie ze swoimi uczniami chcieli stworzyć jeden syntetyczny styl, w którym każdy rodzaj sztuki miał służyć wspólnej idei. Ich prace nie były sprzeczne z ideami rewolucji październikowej 1917 r., jednak według władz partii komunistycznych ich styl malarski był zbyt niezależny, zbyt prozachodni, zbyt formalistyczny, dlatego uznały szkołę Bojczuka za szkodliwą dla narodu radzieckiego i rozstrzelano go w 1937 r. wraz z żoną, Zofią Nalepińską-Bojczuk, oraz studentami, Iwanem Padałką i Wasylem Sedlarem.

Na wystawie znajdą się obrazy, animacja oraz fotografie, które zestawiają historie ukraińskiej sztuki lat 20. i 30. z czasami współczesnymi. Wielkoformatowe obrazy Synytsi odnoszą się do sztuki monumentalnej tamtych lat. Zamiast heroicznych postaci artystka przedstawia wyludnione rozległe pola. Stworzone przez nią krajobrazy nie są rzeczywistym odzwierciedleniem miejsc, na których toczą się walki. Miejsca sloganów propagandowych nawołujących do jednoczenia artystka zastąpiła pustką albo wiadomościami usłyszanymi od przyjaciół z wojska.

Niepewna przyszłość przedstawiona jest przez Karinę w przenikliwy sposób. „Nie da się naprawić spękań w wyschniętej warstwie” nawiązuje do uczuć oraz wątpliwości, jakie budzą w niej wiadomości z frontu wojennego. Celowe ataki na ludność cywilną podczas trwającej inwazji rosyjskiej na terenach Ukrainy skłaniają do myślenia o represjach społecznych w Związku Radzieckim. Jak długo będzie jeszcze trwała inwazja wojsk rosyjskich? Jak sprawić, aby pamięć o odrębnej ukraińskiej tożsamości narodowej i kulturowej przetrwała?

Karina Synytsia – artystka mieszkająca i pracująca w Kijowie. W 2019 ukończyła Miejską Szkołę Sztuki w Charkowie ze stopniem inżynierki ze specjalnością malarka-performerka/artystka-malarka, nauczycielka sztuki. W 2023 zdobyła dyplom licencjacki z malarstwa na Narodowej Akademii Sztuk Pięknych i Architektury (NAFAA). Głównym środkiem przekazu w jej pracy jest malarstwo. W twórczości stosuje też animację i wykorzystuje obiekty.  Karina często operuje prezentacją krajobrazu. Typowy dla jej regionu pejzaż jest dla niej narzędziem, za pomocą którego zbiera metaforyczne przedmioty bądź obrazy. Rezydentka Galerii Labirynt w ramach programu Lublin Station.