„Mam 28 lat. Jako osoba dorosła mierzę się z tym, co przyswoiłam jako dziecko – lękową, skrupulatną religijnością. Nie mogę odnaleźć się w polskim Kościele katolickim, który wydaje się gubić istotę Ewangelii. Mimo to dalej wierzę. Szukam Boga, próbuję odkrywać Go inaczej niż przez wyuczone formułki i znajdować w Nim wsparcie po swojemu. Projekt to proces autoterapii, ponownego przechodzenia przez katolickie wychowanie”.

Otwarcie wystawy: 27.05.2023 (sobota), godz. 19.00
Gdzie: Galeria Labirynt, ul. ks. J. Popiełuszki 5, Lublin
Dostępność: Wystawa na parterze. W księgarni można bezpłatnie wypożyczyć nauszniki wyciszające i wózek. Ciche godziny na wystawie obowiązują w środy od 15.00 do 19.00. Galeria dysponuje 6 przenośnymi pętlami indukcyjnymi. Wernisaż tłumaczony na polski język migowy, tłumaczenie: Ewelina Lachowska. Otwarcie tłumaczone na język ukraiński, tłumaczenie: Volodymyr Dyshlevuk.
Wystawa czynna do 1.10.2023 (wt.–niedz., 12.00–19.00)
Wstęp: 5 zł (na wernisaż wstęp bezpłatny)

Zespół kuratorski: Krystian Kamiński, Agata Sztorc-Gromaszek

Wydarzenia towarzyszące:

• Autorskie oprowadzanie: 10.06.2023 (sobota), godz. 16.00; prowadzi: Paulina Mazurek (link do opisu)
• Kuratorskie oprowadzanie: 8.07.2023 (sobota), godz. 15.00; prowadzi: Krystian Kamiński (link do opisu)
• Warsztaty asamblażu dla młodzieży i dorosłych: 8.07.2023 (sobota), godz. 16.00; prowadzi: Paulina Mazurek (link do opisu)
• Krajobraz Katolicki – spacer architektoniczny: 26.08.2023 (sobota), godz. 15.00; prowadzi: Krystian Kamiński (link do opisu)
• Czar lat 2000 – warsztaty dla młodzieży i osób dorosłych: 26.08.2023 (sobota), godz. 17.00; prowadzi: Agata Sztorc-Gromaszek (link do opisu)
• To miejsce na Twoją historię. Czytanie performatywne: 1.10.2023 (niedziela), godz. 18.00; prowadzi: Paulina Mazurek (link do opisu)

Wystawa prezentuje osobistą drogę autorki poprzez retrospekcję procesu jej wychowywania w wierze katolickiej. Artystka korzysta z chrześcijańskich motywów ikonograficznych, miksując je z osobistymi archiwalnymi materiałami wizualnymi, dzięki czemu zyskują one nowy charakter. Materiały użyte do wykonania prac i aranżacji wystawy są pełne symboliki, nawiązują nie tylko do wyposażenia świątyń, ale też do sakrobiznesu. Kampowo pojawia się tu choćby bursztyn, baranek czy maryjny niebieski płaszcz. Zestawienie tych elementów nadaje im nowy wydźwięk, a przyjęty sposób obrazowania pozwala spojrzeć na poruszany temat z dystansu, ujmując szerszy kontekst zjawisk.

Punktem wyjścia prezentowanych asamblaży są zeszyty do religii, których fragmenty zostały zestawione z pracami w charakterze podpisów. Napisane dziecięcym pismem brokatowe tytuły katechez głoszą poważne prawdy, których dzieci uczą się w szkole w procesie edukacji religijnej. Artystka odnosi się do nauczanych treści, sposobu ich przekazywania oraz roli instytucji Kościoła jako takiej, która oddzielona zostaje od pojmowania wiary. Lekcje religii i uczestnictwo w życiu Kościoła to doświadczenia, które są znane dużej części polskiego społeczeństwa, wychowanego w wierze katolickiej. Dlatego też wystawa ma charakter nie tylko osobisty, lecz również uniwersalny.

Jak mówi sama artystka: „Rewiduję słowa, jakimi mówiono do mnie jako dziecka, i to, co mi wpajano. Jednocześnie zastanawiam się, co mogę dla siebie zostawić z religii. Co jest moje, a co jest wyuczone i narzucone”.

Prace pokazują pogłębioną refleksję na temat najważniejszych wartości chrześcijańskich – miłości, pokoju, jedności i przebaczenia; oraz ich obecności (lub braku) we współczesnym Kościele, a także zwracają uwagę na to, w jaki sposób są przekazywane dzieciom, i jaki wpływ ma ta nauka na ich kształtowanie. Ważnymi wątkami są także te, które dotyczą wychowywania dziewczynek i tożsamości kobiet w katolickim środowisku. Warto podkreślić, że wystawa została stworzona z perspektywy kobiety, osoby dorosłej, katoliczki, która uważnie i świadomie patrzy na wychowanie w wierze z perspektywy czasu, rewiduje je i zadaje pytania na temat swojego obecnego miejsca w społeczności kościelnej.

Paulina Mazurek, ur. w 1995 r. w Lublinie. Doktorantka Szkoły Doktorskiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie w dziedzinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki. Absolwentka fotografii na Uniwersytecie Warszawskim i sztuki współczesnej na UP. Edukatorka w Galerii Labirynt. Fotografka, fotoedytorka, artystka intermedialna, początkująca kuratorka. Posługuje się szeroko pojętym medium fotografii, wideo, kolażu analogowego, montażu cyfrowego. Działa także w obszarze dokumentu subiektywnego i „nowych nowych mediów”. Porusza kwestie społeczne i relacyjne, interesują ją wątki międzypokoleniowe, socjologia codzienności. Często czerpie z estetyki kiczu. Finalistka Grand Press Photo 2020, nominowana za reportaż oraz portret w kategorii Young Poland, uczestniczka wystaw indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą. Razem z Michałem Tokarzem tworzy Kolektyw [ZOBACZ JAK].

Tłumaczenia: Arleta Bojaczuk, Volodymyr Dyshlevuk, Krystian Kamiński, Wioletta Stępniak
Koordynatorka: Monika Rejman
Identyfikacja wizualna: Emilia Lipa
Aranżacja wystawy: Waldemar Tatarczuk
Montaż: Karol Jakóbczyk, Anna Śmierzchalska, Jarosław Mitura

Projekt „Studio Różnorodności” to wystawa, która ma na celu ukazanie wartości i dumy z bycia częścią społeczności LGBTQ+. Na co dzień naszą społeczność spotyka fala krytyki, pogardy i zmniejszenia. Łączy się też z tym ciężka historia pełna dyskryminacji, niezrozumienia i walki o równe prawa, która wciąż trwa.

Otwarcie wystawy: 19.05.2023 (piątek), godz. 18:00
Gdzie: Biblioteka Azyl (dawna Galeria Labirynt | Plaza), ul. Lipowa 13, Lublin (wejście od ul. Ofiar Katynia)
Dostępność: Wystawa odbywa się na parterze w przestrzeni wolnej od barier architektonicznych. Wernisaż tłumaczony na PJM, tłumaczka: Marta Stępniak. Wernisaż tłumaczony na język ukraiński, tłumacz: Volodymyr Dyshlevuk.
Wystawa czynna do: 18.06.2023 (wt.-sob.: 13:00–18:00; niedz.: 12:00–19:00)
Wstęp wolny

O godzinie 19:00 po wernisażu zapraszamy na wykład o samoakceptacji i miłości, wygłoszony przez Emanuelę Lewandowską.

Prezentowane na wystawie prace wideo przedstawią osoby należące do lokalnej, lubelskiej społeczności LGBTQ+, które opowiedzą o własnej perspektywie bycia częścią świata Queer. W ramach procesu osoby zaproszone zostały do przekazania wiadomości, którą chciałyby podzielić się z resztą społeczeństwa.

Pracom wideo towarzyszyć będą plakaty wykonane w odniesieniu do nagrań i wypowiedzi osób. Autorką plakatów jest Aleksandra Przebirowska.

Michał Cisek (on/jego) – zawodowo EDI Analyst. Od dziecka zawsze pasjonowały go filmy grozy, takie jak „Alien”, „The Thing”, czy „The Descent”. Nic się w tej materii nie zmieniło. Kocha podróże, zaliczył cztery Erasmusy, a na liczniku ma ponad 20 państw. Od jakiegoś czasu stara się działać na rzecz społeczności LGBTQ+. W przyszłości planuje otworzyć własne Stowarzyszenie w Lublinie wspierające tę społeczność.

Aleksandra Przebirowska – grafika to jej zawód i sposób wyrażania siebie. W swoich projektach eksperymentuje z kolażem, deformacją obrazu oraz iluzją optyczną. Jako osoba queerowa używa sztuki do zwizualizowania wszystkich swoich emocji i uczuć jakich doświadcza.

Emanuela Lewandowska (onx/jex) – wiceprezeszcze Federacji Znaki Równości – zrzeszenia organizacji i stowarzyszeń działających na rzecz osób LGBTQIAP+, osoba członkowska Rady ds. Równego Traktowania działającej przy Urzędzie Miasta w Krakowie. Współprowadzi Krakowskie Centrum Równości DOM EQ, czyli dostępną i bezpieczną, queerową przestrzeń DIY prowadzoną przez społeczność dla społeczności. Edukuje o queerze, niebinarności i aktywistycznej samo trosce. Projektuje działania kulturalne na rzecz społeczności LGBTQIAP+ z instytucjami kultury i sztuki. Zawodowo pisze, robi czuły marketing i zajmuje się kulturą. Prywatnie uwielbia zbiorniki wodne, targi warzywne, gromadzić starocie ładne w sposób nieoczywisty, wegańskie stanie w garach i swojego kota Kluskę.

Projekt Queerujemy Lublin dofinansowany jest z funduszy Europejskiej Fundacji Kultury w ramach programu The Europe Challenge 2022–2023.